Karl Friedrich Hein werd op 1 april 1867 in het Duitse plaatsje Herne geboren als tweede van vier zonen in het gezin van trambaanopzichter Johann Bernhard Hein. De jonge Hein wilde koopman worden en kreeg via zijn vader een baan bij de 'Gewerkschaft des Steinkohlen-Bergwerks Friedrich der Grosse', in de buurt van Herne. Drie jaar werkte hij op de administratie van die mijn, waarna andere 'stages' in het bedrijfsleven volgden, onder meer bij een makelaarskantoor in mijnbouwproducten.

In 1893 vertrok Hein naar Nederland. De eerste drie jaar van zijn verblijf in ons land werkte hij in Arnhem bij de firma Balthazar. Toen deze firma in 1896 toetrad tot de Steenkolen Handelsvereniging (SHV) ging Hein naar Utrecht en trad bij de SHV aan de Catharijnesingel in dienst. In 1900 werd hij procuratiehouder en eind 1904 trad hij toe tot de directie van de SHV. Ruim zestien jaar lang voerde Hein samen met anderen de directie over het bedrijf, totdat hij op zijn 54-ste te kennen gaf terug te willen treden. Tot aan zijn dood in 1945, als gevolg van een verkeersongeluk in zijn woonplaats Bilthoven, bleef hij lid van de Raad van Commissarissen van de SHV. De vrijgezel Hein wijdde veel van zijn tijd en energie aan zaken die later ook tot de werkterreinen van zijn stichting, de K.F. Hein Stichting, zouden gaan behoren. Deze stichting richtte Karl Friedrich Hein op in 1938. Bij zijn overlijden in 1945 liet hij zijn gehele bezit na aan de stichting, die, zoals verwoord in de oorspronkelijke stichtingsakte, de volgende opdracht meekreeg:

Het doen van uitkeeringen voor opvoeding, studiedoeleinden en/of levensonderhoud; het verleenen van subsidies voor het inrichten casu quo in stand houden van beroepen, industrieele en handelsbedrijven, een en ander van personen, die daarvoor, met in achtneming van het in lid 3 van dit artikel bepaalde, naar het oordeel van het bestuur in aanmerking komen.

Sinds november 1945 realiseert de stichting deze doelstelling door natuurlijke personen, organisaties en instellingen financieel te steunen.